© 2008 - 2017


-

Archiv

Blogger news

Blogger templates

 

+

Umblättern

Kategorien

 

Altonaer Bekenntnis

Ich wollte dir erzählen was des Nachts geschieht vor meinen Augen sehe ich deinen schönen Hals da kommen meine Hände vom Weg gierig ab und würgen mich die betäubten Lippen streicheln deine Augenlider am Rande deines Unterleibs werden die Beckenhörner angeboten oder sind sie dir gestohlen worden mit deiner Stimme klingt mir Verehrung zweisilbig und 
werde ich mit meinem Namen eins
ich vermiss dich nicht, begehre dich nicht, außer wenn du mein bist
noch nur so kann ich dir antworten
wenn du Liebst du? fragst




Δειλό αρπαχτικό, φίδι με λάμα στομωμένη
ήθελα να σου πω για όσα συμβαίνουνε τις ώρες που κοιμάμαι
εμπρός στα ολόκλειστά μου μάτια βλέπω τον όμορφο λαιμό σου
και τα χέρια μου αδηφάγα χάνουν το δρόμο τους και σφίγγουν το δικό μου

τα χείλη μου που έχουν μουδιάσει χαϊδεύουν τα βλέφαρά σου
κι οι λαγόνιες άκανθες στις άκρες της κοιλιάς σου προσφέρονται ή τις κλέβω
ακούω δισύλλαβη λατρεία στη φωνή σου κι ενώνομαι με το όνομά μου
δε μου λείπεις, δε σε επιθυμώ παρά μόνο την ώρα που σε έχω

κι είναι ο τρόπος που μου'μεινε για να σου απαντώ


Friiskfunk

Το ράδιο σκονίζεται δίπλα στους φοριαμούς
σας αρέσει καλύτερα η μουσική των δικών σας λαρυγγιών

καπνίζω στα κλεφτά με το κεφάλι χωμένο στην ανάκλιση
κι οι εκπνοές πηγαίνουν έξω στο κενό

σαν το ασκιτικό ζουμί που πετάγεται απ'το ανοιχτό τριοδικό του αμποκάθ
ώσπου να προλάβει ο αφηρημένος να ενώσει το σωλήνα

τα παράθυρα απέναντι ανήκουν στους θαλάμους της ορθοπεδικής
τ'αναρτημένα άκρα χαζεύουν την τηλεόραση

που δείχνει τη νύφη να κλαίει σε είκοσι συναπτά αντίγραφα
δυο δευτερόλεπτα δρόμο το ένα δάκρυ απ'το άλλο

προσμένω πώς και πώς να έρθω στο χειρουργείο
λίγο με νοιάζει ο αναισθησιολόγος που τσινάει

εκεί τα λόγια είναι υπηρεσιακά 
και μόνο ακούγεται ο 96.7 στα υπερβραχέα.

A death in the family

“And somewhat as in blind night, on a mild sea, a sailor may be made aware of an iceberg, fanged and mortal, bearing invisibly near, by the unwarned charm of its breath, nothingness now revealed itself: that permanent night upon which the stars in their expiring generations are less than the glinting of gnats, and nebulae, more trivial than winter breath; that darkness in which eternity lies bent and pale, a dead snake in a jar, and infinity is the sparkling of a wren blown out to sea; that inconceivable chasm of invulnerable silence in which cataclysms of galaxies rave mute as amber.”
 
James Agee

I think of you, but I no longer speak of it

Η αψιά γλύκα της καθαρής μηχανικής...
ο άντρας που μύριζε ζεστός σα νεογέννητο
έβραζε στεγνά ανάμεσα στη νιότη και στο γήρας

η νύχτα ερχόταν κι έφευγε κακιά
ο ιδρώτας στάλες δροσιάς σε ινδικά βαμβάκια
τα χείλη μου δεν έχουνε ξεχάσει την υφή

ο θαυμασμός του κοριτσιού που μαθαίνει να χειρίζεται
το γέλιο που ευλογεί το πρώτο παραστράτημα.
Το άλφα της Λύρας καθρεφτίζεται στο κύμα του βορείου ημισφαιρίου

όπως ο έρωτας της Κλεοπάτρας στο χρυσάφι του νερού
σπαρμένο με πεινασμένους δολοφόνους.
Στην άλλη όχθη του ποταμού είναι αραγμένη η γοητεία της Ρώμης

νικιέται η δίψα και βουλιάζουνε τα πόδια ως το γόνυ
σε λάσπη που θα σβήσει τη θυσία με πίστη συζυγική.